Het Nationaal Park Écrins
Secessie In het hart van de Écrins
Welkom in een wereld waar gletsjers, bergtoppen en bossen zich vermengen om ongerepte en spectaculaire natuur te bieden. Ontdek de geschiedenis, de organisatie, de levensregels en de must-see sites om te verkennen, voordat u op pad gaat om dit grandioze natuurgebied te verkennen.
De juwelen Een beschermd natuurlijk erfgoed
Een nationaal park is een beschermd gebied dat is geclassificeerd om zijn ecosystemen, biodiversiteit en landschappen te behouden en tegelijkertijd het publiek te verwelkomen. Het combineert een “kern” waar de bescherming maximaal is en een “adhesiezone” waar menselijke activiteiten worden gereguleerd maar toegestaan.
De oorsprong van het Nationaal Park Écrins
De oorsprong gaat terug tot 1913 met de oprichting van het “Parc national de la Bérarde”, dat voor het eerst informeel werd beheerd om erosie en ontbossing tegen te gaan. Na verschillende tussenliggende statussen (Pelvoux National Park, State Park), was het uiteindelijk bij decreet van de premier op 6 maart 1973 dat het Écrins National Park officieel werd opgericht, op initiatief van bergbeklimmers, natuurverenigingen en de Franse Alpenclub.
Het Nationaal Park Hoe werkt het?
Het Écrins National Park, een openbare instelling onder toezicht van het Ministerie van Ecologische Transitie, wordt beheerd vanuit Gap. Het is verdeeld in vier sectoren (Champsaur-Valgaudemar, Embrunais, Vallouise-Briançonnais, Oisans-Valbonnais) elk met een Maison du Parc voor receptie en grondbeheer. Zijn missies: bescherming van milieus en soorten, wetenschappelijk onderzoek, milieueducatie en ontvangst van het publiek.
Het Nationaal Park Écrins is gestructureerd in verschillende complementaire zones om behoud en menselijk gebruik met elkaar te verzoenen: een terrestrische kern van bijna 92.000 ha waar de regelgeving het strengst is, met inbegrip van een integraal reservaat van 700 ha in de Lauvitel-vallei dat vrij kan evolueren voor wetenschappelijk onderzoek, en een lidmaatschapsgebied van 180.000 ha bestaande uit de 61 gemeenten die het handvest van het park hebben ondertekend, die ruimte biedt voor studie en verbintenissen voor duurzame ontwikkeling. Daarnaast zijn er verschillende natuur – en biologische reservaten verspreid over het adhesiegebied, die zeldzame omgevingen en soorten beschermen en tegelijkertijd het instandhoudingssysteem van het massief voltooien.
Verordening
Om de duurzame bescherming van het unieke ecosysteem te garanderen en de integriteit van de landschappen te behouden, volgen hier enkele essentiële regels binnen het park:
- Bivak toegestaan van 19.00 uur tot 9.00 uur, meer dan een uur lopen van elke weg die geschikt is voor voertuigen en de grenzen van het park.
- Verboden : open luchtbranden, wild kamperen, verkeer en parkeren van alle voertuigen in het hart van het park, planten- en fossielenmonsters zonder uitzondering.
- Goede praktijken : respecteer de flora en fauna, neem uw afval mee, blijf op de gemarkeerde paden.
De must-sees van het Nationaal Park Écrins
- De Barre des Écrins (4.102 m): het hoogste punt van het park, zichtbaar vanuit de Bérarde vallei.
- De Glacier Blanc : gletsjerwandeling en vervolgens toevluchtsoord op 2.542 m, uitzicht op de Meije en de Pelvoux.
- De GR 54 : tocht door de Oisans, meer dan 600 km bewegwijzerde paden rond het massief.
- De Valgaudemar-vallei en zijn watervallen : watervalroute om de Bride’s Veil te ontdekken.
- Het Lauvitelmeer : een Natura 2000-gebied, toegankelijk via een bospad, ideaal om te zwemmen in de zomer.
- Het strikt biologisch reservaat van Vallonpierre : strikt beschermd gebied voor wetenschappelijk onderzoek.
Uw berghutten op grote hoogte
Met een veertigtal toevluchtsoorden verspreid over het hart van het park, bieden de Écrins accommodatie op hoogte, van eenvoudige onbewaakte schuilplaatsen tot comfortabele toevluchtsoorden met een conciërge. Ze zijn voornamelijk geopend van juni tot september en stellen u in staat om de lange wandelingen op te splitsen en de hoge toppen in alle seizoenen sereen te verkennen.
